- doch
- doch [dɔx]I adv1) (dennoch) gene de, bununla birlikte;er hatte \doch Recht gene de haklıymış2) (aber) ama, fakat, ne var ki;du weißt \doch, wie ich das meine bunu nasıl demek istediğimi anlıyorsun ama;das habe ich mir \doch gedacht ne var ki bunu tahmin etmiştim3) (denn) için;er sagte nichts, wusste er \doch, dass sie Recht hatte haklı olduğunu bildiği için bir şey demedi4) (Antwort)kommst du nicht mit? — \doch! gelmiyor musun? — elbette!5) (Betonung)es schmeckt \doch nasıl da lezzetliII part1) (verstärkend)gewiss \doch! elbette!;das ist \doch die Höhe! bu, rezaletin dik âlâsı!;nehmen Sie \doch Platz! otursanıza!;wie hieß er \doch gleich? neydi adı canım?2) (auffordernd)gib \doch mal her! versene!;soll er \doch! hele bir yapsın!;sieh \doch mal! bir bak hele!3) (Zustimmung fordernd)hier darf man \doch rauchen? burada sigara içiliyordu, değil mi?III konj (aber) ama, fakat, lakin, ne var ki;ich würde es gern tun, \doch ich traue mich nicht onu yapmayı isterdim, ama kendime güvenim yok
Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt. 2015.